Het is op een wandeling vroeg in de ochtend
dat het gebeurt.
Ergens is iemand zijn gras al aan het afrijden is en kijk,
Kek wordt in één associatie terug kind in de Guido Gezellestraat.
De geur van gemaaid gras met een vleugje benzinelucht:
meer is er niet nodig om meer dan 60 jaar terug in de tijd geworpen te worden.
Veel van Kek haar kindertijd speelde zich af bij Mémé, de grootmoeder langs vaders kant.
De gazon was Pépé zijn paradepaardje.
Kek moest vóór het maaien de planten uitsteken die het strakke, groene gazon ontsierden.
Denk aan paardenbloem, boterbloem, leeuwentand, …
Na het maaien moest ze met een handschaartje de lange sprieten bijknippen die de maaier niet aankon.
Enkel haar broer Filip mocht met de grasmaaier werken.
Kek deed de stomme werkjes.
Alles onder toeziend oog van Pépé.
Ook een pak andere geurherinneringen dateren uit die tijd en uit dat huis.
Keldergeur bv, een groot deel van het jaar vermengd met appel- en peergeur
In de kelder waren nissen met planken en daarop bewaarde Mémé haar appels en peren.
De geur van notenblad
De geur van de kegels van de ceder, die voor het huis stond
De geur van spinazie, met een hakmes fijn gehakt in een hakblok
Geur van zuur geworden soep
Mémé bewaarde soep gewoon in de kookpot in de kelder.
Dat was niet altijd safe.
Kek rook het tijdens het opwarmen altijd al,
maar volgens Mémé was er ‘niets mis met de soep’.
De geur van ranzige washanden, handdoeken en schotelvodden
die in het bijkeukentje aan een haak hingen,
waar onze monden mee proper geveegd werden en we na de afwas mee moesten afdrogen
De geur van houtvuur
De geur van gordijnen en tapijten
De herinnering aan de geur van zaagsel en die van gesmolten paraffine kennen hun oorsprong dan weer in de leestenfabriek.
Er is nog een geurherinnering!
De zaaddozen van de reuzenbalsamien…
Daar heeft Kek een vage associatie met appels mee.
En elke keer als we de zaadjes laten springen, dan is het zoeken in de herinnering waar nu juist die geur vandaan komt.
Reuzenbalsamienen zullen er vermoedelijk nog niet geweest zijn in Emelgem tijdens Kek haar kindertijd?
In elk geval, geurherinneringen zijn sterk!
Kek vraagt zich af of kinderen van nu,
later ook zoveel herinneringen aan geuren zullen hebben?
Of misschien is het leven nu veel te ingewikkeld en gaat alles te snel om nog zulke herinneringen aan te maken?
Daar zou wel een interessante studie inzitten!