Maandelijks archief: mei 2020

Mensen

Livine

Livine is een buurvrouw uit Etikhove.
Geen buurvrouw van Kek, maar van Zoé, toen ze daar nog woonde, in de Nederholbeekstraat.

Livine is 91 jaar, en woont sinds oktober 2018 in WZC ter Gauwen, in Etikhove.
Omdat het moest, omdat alle mensen die ze in de buurt kende ofwel gestorven waren, ofwel verhuisd waren, sommigen naar datzelfde WZC.
Het moest omdat ze alleen was, thuis en moeite had met trappen, …
Ze ging, omdat ze realistisch was (en dat is ze nog steeds)
en omdat ze wist dat nog een winter in haar eigen huis toch wel heel erg lastig kon worden.


Deze foto dateert van september 2018.
Livine slaapt dan al beneden. 
Een trotse vrouw,
die kan geven zonder er iets voor terug te willen,
die dankbaar is voor wat ze krijgt,
nog het meest voor een bezoek, hoe kort ook.

Ze past zich aan, in het WZC, ze kan niet anders.
Maar ze mist haar eigen huis, haar tuin, het koken van haar eigen potje, haar bezoek,…

Livine begint achteruit te gaan, in volle coronatijd. 
Geen eetlust …
De galblaas, zeggen ze in het WZC.

Uiteindelijk ‘mag’ ze toch voor onderzoek naar het ziekenhuis van Oudenaarde.
Geen goed nieuws.
Leverkanker met uitzaaiingen.

Weer ‘thuis’ in het WZC moet ze twee weken in quarantaine. 
Quarantaine binnen een quarantaine, te gek voor woorden…

Livine reageert nuchter als Kek haar opbelt:
“Ik heb een goed leven gehad. 
Ze zorgen hier goed voor mij. 
Bedankt voor alle vriendschap.”
Ze kan niet meer eten, en verzwakt elke dag.

We kunnen niet op bezoek bij een mens die aan het doodgaan is.
We kunnen wel gaan wuiven, aan haar raam.
Haar kamer ligt op de eerste verdieping.
We hangen daarom ook af van de goodwill van een verpleegster om Livine recht te helpen zodat ze ons kan zien.
Maar de verpleegster helpt Livine zelfs twee keer recht.
En wij, wij wuiven, en wuiven!
Het doét haar iets, het doét ons iets.
We zien Livine graag, zij ziet ons graag.
Een paar minuten en dan is ze uitgeput…

Het is toch eigenlijk onmenselijk dat iemand wiens deur altijd openstond, letterlijk open, en waar iedereen met open armen ontvangen werd, nu afgezonderd van iedereen, zelfs van haar zoon en kleinzoon moet sterven.
Kek begrijpt dat niet!


Februari 2018

Standaard
tuin

Paars, lila, roze

Na de vroege bloeiers die vooral wit en geel waren, kwamen de blauwe bloeiers.
Momenteel is paars, lila, roze de overheersende kleur in de tuin!
Kek weet absoluut niet het verschil tussen paars en lila, om van mauve nog te zwijgen. 

Rhododendron


Dagkoekoeksbloem, 

komt echt overal voor en wordt druk bezocht door hommels.

Geranium macrorrhizum, 

een bodembedekker waar gras en zevenblad het niet tegen halen!

Robertskruid, komt ook echt overal voor.


Kolkwitzia amabilis, koninginnenstruik


Zelfs de bloemen van de paardenkastanje hebben roze stippen.


Akelei

Akelei bestaat ook in andere tinten, maar dit is de enige kleur die hier overleeft.

Lupine

Lupine groeit moeizaam in Kek haar tuin.
Deze plant wordt dan ook echt gekoesterd!

Iris, eerder blauw


Er zijn ook nog witte bloeiers!

Vuurdoorn


Vlier


Vogelkers


Viltige hoornbloem


De eerste erwten bloeien wit.


Ondertussen zijn ook de rupsen van de spinselmot, ook stippelmot genoemd, terug gearriveerd op de kardinaalsmuts.

De Latijnse naam is Yponomeuta cagnagella.
De spinsels ontstaan aanvankelijk aan de uiteinden van de takken.
De rupsen eten in de kortste keren een hele struik leeg, maar de struik regenereert!
Bizar is dat mezen, en ook kippen de rupsen niet lusten.
Het eerste jaar dat de rupsen bij Kek op bezoek waren, werden er bakken vol van de struik geplukt, dagelijks.
Lekkernij voor de kippen? Vergeet het: ze zien er niet naar om!
Boven de struik hangt een nestkastje waar mezen op en af vliegen met voer voor hun jongen, maar die rupsen, die moeten ze niet!
Merkwaardig toch?
Tegenwoordig mogen de rupsen de struik leegeten …
Sowieso eindigt hun invasie bij de kardinaalsmuts.
En nog nooit heeft Kek 1 stippelmot in haar tuin gezien,
een beetje ondankbaar toch?
Hieronder een foto van het internet!

En ja, ook de notenbomen hebben gebloeid, te zien aan de bloeiaren onder de boom!


De linde staat klaar, het is dan ook al bijna einde schooljaar?









Standaard
bedenkingen

LIEVER, veel liever

Kek heeft vragen, veel vragen!

Wat met de exit uit de lockdown?
Worden er wel de juiste keuzes gemaakt?
Krijgen we wel correcte informatie?
Krijgen we wel álle informatie?
Weten ‘ze’ wel waarmee ze bezig zijn?
Weten ze al wáár de nieuwe besmettingen vandaan blijven komen?
En, als ze het nu niet weten, nu iedereen in zijn kot zit, 
gaan ze het dan kunnen weten als iedereen uit zijn kot begint te komen?

Jawel, we kregen een exit-plan gepresenteerd.
4 mei, 11 mei en 18 mei staat er wat te gebeuren.
Bedrijven, winkels, scholen mogen terug opstarten,
in die volgorde, en met de nodige randvoorwaarden.

Maar Kek wil liever naar ‘t museum dan naar de klerenwinkel!
Ze wil liever eens terug naar theater -het mag in openlucht- dan naar de verfwinkel.
Ze wil liever naar een concert met echte muzikanten, dan naar de boekenwinkel die ook cd’s verkoopt.
De garage is nu niet zo nodig, nu er toch geen kilometers gereden worden.
Zonder nieuwe lampen in de woonkamer (brandje in januari) kan ze ook nog wel verder.
Ze wil ook heel graag wat zeelucht gaan opsnuiven!
(Er was een zeewandeling gepland voor 8-11 mei…)
Ze wil terug naar de muziekles (zijn ‘ze’ het DKO vergeten bij de exit-plannen?).
En natuurlijk wil ze het allerliefste kleinkinderen en kinderen eens anders zien 
dan via zoom, FaceTime of messenger live chat.

Er zijn tonnen online initiatieven om wat cultuur in huis te brengen, zoveel is zeker!
De cultuursector doet meer dan haar best.
Misschien moeten we daar ook eens voor applaudisseren?

Maar toch, het begint te kriebelen om ook het ‘echte werk’ nog eens mee te maken.
Zelfs een streetartwandeling in Gent, of Hasselt, of Oostende zou al eens deugd doen …

Deze online initiatieven brachten alvast een portie cultuur in Kek haar huis.
Wat hier volgt, is gewoon wat er op haar pad kwam, en goed bevonden werd!
Misschien kan iemand er, in afwachting van het echte werk, ook troost uit halen?

Lectuur:


Tentoonstellingen:

Met ondermeer de virtuele rondleiding door de Spilliaert tentoonstelling.





Fotografie:


Concerten:



Buiten categorie maar zeker voor West-Vlamingen onder ons echt wel fijn!


Maar toch, na bijna twee maanden is cultuur echt wel het -op één na- belangrijkste gemis!
Standaard
Wandelen/natuur

Magische ochtenden

Wandelt Kek niet meer?
Toch, toch, Kek wandelt zeker nog wel!

Na een onderbreking van een kleine week, na een domme val op een wandeling, begon het terug met korte stukjes.
Ondertussen zijn het -gelukkig- al even weer normale wandelingen!

In grote lijnen heeft Kek twee wandelroutes:
de kanaal/Schildepark route en 
de route langs de Putse heide/Liefkenshoek.

Voor wie het graag in wandelknooppunten ziet: de eerste route loopt langs de knooppunten
54-55-56 (of 54-53-56) -52-53-54.
De lengte is ongeveer 4,5km.
In het park zijn heel wat mooie ommetjes te doen, kijk maar!

Het reservaat van Natuurpunt, De Pont, is momenteel wel afgesloten omdat het er te druk werd voor de broedende vogels en omwille van kwetsbare vegetatie.

Ochtenden zijn magisch!
Door de invoering van het zomeruur, en het vorderen van de lente, mist Kek tegenwoordig wel vaak het echte ochtendgloren.
Erg is dat niet: er valt genoeg te zien!
In mist en regen,
 met de maan nog aan de hemel,
met mooie wolkenpartijen, …
er is veel variatie de laatste weken!

















Als de zon er is, krijgen zelfs donkergrijze, saaie gebouwen glans!



Tonderzwammen op beuk!
De tonderzwam parasiteert op de verzwakte beuken in het park. Eens de boom geveld is, of omgevallen, leeft de zwam verder als saprofyt. Dan is te zien hoe geotropie ook bij zwammen werkt: de vruchtlichamen hebben zich aangepast en groeien zodanig dat hun sporen loodrecht naar beneden kunnen vallen.

De pijlenbrug in Schildepark wacht al lang op restauratie!


Crown shyness is nog te zien nu de beuken blaadjes hebben!

Duidelijk nu ook waar de Rode dreef haar naam vandaan haalde …

De tweede route loopt vanaf de Dobbelhoeve, langs wandelknooppunten
67-68-59-60-61-62-64-1-65-75-69/67.
Deze toer is ongeveer 4,5 km.
Een uitbreiding langs het fort van Oelegem is 3,5km extra.
Dat zijn de knooppunten voor de uitbreiding:
69-72-70-79-73-74-67.

Omdat er hier in huis nogal wat post geproduceerd wordt, gaat het bij wijze van avondwandeling regelmatig naar de brievenbus bij de Kerk van Schilde.


Muurleeuwenbek op de oude muren bij de kerk.

Sinds Doppe af en toe meewandelt, is er ineens een nieuwe dimensie bij het wandelen gekomen:
vogels spotten!
Maar, dát is een ander verhaal …

Standaard